Een vogelreis naar de Camargue en de Causses in Frankrijk
Ad Kolen
Flamingo’s en gieren zijn de doelsoorten van de vogelreis naar Frankrijk waaraan ik begin mei 2025 deelneem. Georganiseerd door een kleine, milieubewuste reisorganisatie: Agronatura (Wandelreizen, Vogelreizen, Polen specialist - Agro Natura ) reizen 9 personen per trein naar Avignon. Daar stappen de 7 deelnemers (Linda, Wil, Renée, Karin, Jaqueline, Guus en ikzelf), chauffeur Hiltje en gids Jan in een huurbusje op weg naar het hotel in Albaron. Hotel-Restaurant l’Agachon is van zaterdag tot woensdag onze basis van waaruit we het gebied verkennen. Dat kan niet anders zijn in Zuid-Frankrijk met flamingo’s dan de Camargue in de regio Provence. De eerste dag, een reisdag, eindigt met een stevige maaltijd in het hotel.
Het hotel in Albaron
Musée de la Camargue
De Camargue is een van de belangrijkste wetlands van Europa, in omvang groter dan de provincie Utrecht. Het gebied bestaat uit zoutmoerassen, weilanden, meren, duinen, rijstvelden en gespreid liggende schilderachtige plaatsjes. De eerste dag van het verblijf, een zondag bezoeken we het Musée de la Camargue. ( LE MUSEE ) Niet zozeer het museum zelf, maar de omgeving is zeer de moeite waard. Een boomkikker naast een van de houten wandelpaden naar een uitkijkpunt blijkt een andere soort te zijn, de Mediterrane boomkikker (Hyla meridionalis). Deze soort noemt men in Nederland ook wel de streeploze boomkikker, vanwege het ontbreken van de flankstrepen. De roep is ook anders dan die van de meeste andere Europese boomkikkers; het is een vrij lage, raspende, korte noot.
Nauwelijks bekende vogelsoorten
Vanaf het museum doorkruisen we meerdere uren de aangrenzende gebieden. We genieten van enkele nauwelijks bekende vogelsoorten zoals de graszanger (Cisticola juncidis). Die vanwege het opvallende staartpatroon met een roestbruine stuit in het verleden de waaistaartrietzanger heette. Een raspende tik is het kenmerk van de zang, met soms een fluittoontje erin. Hopelijk blijft dit geluid hangen! Het is een naar het noorden oprukkende vogelsoort (sinds 1972 in Nederland) die na meerdere strenge winters weer verdwijnt. Via hun prachtige unieke zang ontdekken we nieuwe soorten als orpheusspotvogel (Hippolais polyglotta) en provençaalse grasmus (Sylvia undata). Ik herken, ook aan de zang, de kleine zwartkop (Sylvia melanocephala). Een bekende vogel voor mij van het Griekse eiland Rhodos. Een kleine vogel met een roodbruine iris, zwarte pupil en een rode oogring. De zang klinkt als die van de grasmus, maar dan langer en voller.
Atalanta op bloeiende tamarisk
Ook benieuwd naar andere soorten flora en fauna
Verder doorlopend passeren we schrale gronden die af en toe overstroomd worden door zout water. Daar zien we planten als zeekraal en zoute melde. Bij de zeekraal valt me op dat de planten nogal hoog zijn en ook zie ik soms houterige stengels. Het blijkt een meerjarige soort te zijn: Salicornia perennis, overblijvend zeekraal. Hoewel dit een vogelreis is en vogels mijn passie zijn, kijk ik steeds maar naar andere soorten flora en fauna. Het benieuwt me welke andere gelijkende soorten hier voorkomen. Al eerder gezien in Griekenland, maar hier massaal voorkomende is de tamarisk (Tamarix gallica).
De tamarisk is een ideale struik of kleine boom voor de kuststreek. We komen die dan ook veel tegen tijdens het eerste deel van onze reis. Het is een soort die zoute grond en wind verdraagt. Hij komt vooral voor in ZW-Europa. Het is een veerachtige struik. Het is genieten van de aan de bruin tot paarsachtige overhangende takken bloeiende pluimachtige roze tot witte bloemen. De naaldachtige bladeren zijn grijsgroen en doen een beetje denken aan een conifeer. Naast de paarse morgenster zien we aan planten onder andere pijpbloem, rood guichelheil, teer guichelheil, gevlekte rupsklaver, hartvormige els, Judasboom en de smalle olijfwilg (Elaeagnus angustifolia).
Parende lachsterns
De rest van de dag toeren we met het busje verder in de omgeving en kijken we tussen de buien door naar vogels. Steltkluut, purperreiger, roerdomp, purperkoet, roodkopklauwier, waterral, roerdomp en grauwe gors worden gezien. De laatste soort ook goed gehoord en opnieuw klinkt het liedje van de graszanger. Vanaf een dijk grenzend aan een slibvlakte zien we strandplevier, bonte strandloper, zilverplevier en 3 beverratten. De lachstern is een vrij grote vogel die we hier geruime tijd luid roepend (lachend) horen. Later is een paar langdurig parend aangetroffen aan de rand van een drooggevallen zandplaat.
Geelpootmeeuw
Tot aan de Middellandse Zee
Op maandagochtend rijden we met het busje vanaf Albaron noordelijk en oostelijk van het grote Étang de Vaccarès tot aan de zee. Het Étang de Vaccarès is beeldbepalend in de Camargue. Aan de Middellandse Zee turen we vanaf het strand over het water en zien we een wespendief overtrekken. Terugrijdend komen opnieuw dunbekmeeuwen in beeld; de roze buik valt nu op! En een reuzenstern tussen tientallen grote sterns is ook zeker opmerkelijk; de vogel steekt duidelijk boven de anderen uit. Aan de rand van het elandje bevinden zich ook 2 geelpootmeeuwen. We steken met een veerpont de Rhône over. Bij Saint Martin de Crau eten we in een groot chauffeurscafé, heerlijk met ruime keuze. Vanuit het raam zien we huismussen en ringmussen gezamenlijk in een boom.
Dunbekmeeuwen
Muurhagedis
Daarna maken we een flinke wandeling door een bos grenzend aan een grote plas. De eiken in het gebied zien er wat anders uit; ze hebben een donzig blad en de stam is meer gegroefd. De zachte eik (Quercus pubescens) komt van oorsprong voor in Zuid-Europa en West-Azië. Een op afstand opvallende boom met kleine lichte bladeren en grote hangende bloeiwijzen, gedetermineerd als steeneik (Quercus pubescens). Wespendieven in de lucht; in totaal trekken er 19 over. Op een vlonderpad treffen we meerdere muurhagedissen aan.
Daarna maken we een flinke wandeling door een bos grenzend aan een grote plas. De eiken in het gebied zien er wat anders uit; ze hebben een donzig blad en de stam is meer gegroefd. De zachte eik (Quercus pubescens) komt van oorsprong voor in Zuid-Europa en West-Azië. Een op afstand opvallende boom met kleine lichte bladeren en grote hangende bloeiwijzen, gedetermineerd als steeneik (Quercus pubescens). Wespendieven in de lucht; in totaal trekken er 19 over. Op een vlonderpad treffen we meerdere muurhagedissen aan.
Muurhagedissen
Steppen, de Crau
Verder richting de Crau rijdende zien we links van ons een bergketen met daarin de Mont Ventoux. Een kuifkoek goed kunnen zien, de lange staart is opmerkelijk. We vervolgen de koers naar steppengebied de Crau, een curieus gebied voor West-Europeanen. Uitgestrekte met stenen en steenhopen bezaaide steppe met een geheel eigen avifauna. We zien er 2 scharrelaars en later nog 1. Ze zitten ver weg, maar zijn toch wel te herkennen. Verder een laag overvliegende boomvalk en hertshooiweegbree waargenomen. En uiteindelijk, wel heel ver weg, maar herkenbaar: 3 grielen en tweemaal 1 kleine trap gezien.
Verder richting de Crau rijdende zien we links van ons een bergketen met daarin de Mont Ventoux. Een kuifkoek goed kunnen zien, de lange staart is opmerkelijk. We vervolgen de koers naar steppengebied de Crau, een curieus gebied voor West-Europeanen. Uitgestrekte met stenen en steenhopen bezaaide steppe met een geheel eigen avifauna. We zien er 2 scharrelaars en later nog 1. Ze zitten ver weg, maar zijn toch wel te herkennen. Verder een laag overvliegende boomvalk en hertshooiweegbree waargenomen. En uiteindelijk, wel heel ver weg, maar herkenbaar: 3 grielen en tweemaal 1 kleine trap gezien.
De Crau
Parc Ornithologique
Op de dinsdagochtend gaat de trip naar het Parc Ornithologique (Du Pont de Gau). Onderweg langs diverse natte rijstvelden gereden, maar daar is ook vandaag niet veel te zien. Het Parc Ornithologique lijkt aanvankelijk een dierentuin, maar uiteindelijk beland je in een meer natuurlijke omgeving. Er zijn voorwaarden gecreëerd en inrichtingen uitgevoerd die aantrekkelijk zijn voor vogels die in de buurt voorkomen. De aanwezige vogels verblijven en broeden er, zoals blauwe reiger, zwarte ibis, zwartkopmeeuw en steltkluut, in een open omgeving van waaruit ze zich regelmatig naar elders verplaatsen.
Europese flamingo
Onder de talrijke flamingo’s die er verblijven en vaak af- en aanvliegen, bevinden zich vele jonge vogels, waarschijnlijk niet van dit jaar. De Europese soort (Phoenicopterus roseus) heeft een lichtroze, bijna wit verenkleed met dieproze vleugels met zwarte punten. Vooral in de vlucht, met zijn contrasterende vleugels, is de flamingo een opvallende verschijning. Het voedsel bestaat uit kleine waterdiertjes, kreeftachtigen, zaden en algen die ze met de geknikte roze snavel uit ondiepe, vaak modderige wateren zeven. In de Camargue broeden 10 tot 15 duizend flamingo’s. De Europese flamingo is een forse vogel, groter dan blauwe reiger, lepelaar en grote zilverreiger. In Nederland wordt hij in kleine aantallen gezien, samen met exotische soorten als Caribische, kleine en Chileense flamingo’s.
Waterrijke omgeving
Het Parc Ornithologique strekt zich over een groot oppervlak uit. Grote en kleine plassen worden omringd door wandelpaden. Vooral verder in het gebied is het rustig. Er zijn meerdere vogelkijkhutten en vogelkijktorens aanwezig. Het geheel grenst aan een groot meer, Étang de Ginès, met een weids zicht op het water. Meerdere meren, de Rhône, moerassen en de Middellandse Zee liggen in de directe omgeving. Voor een vogelkijkhut verblijven tientallen zilverplevieren, getooid in hun zomerkleed. Met een kemphaan in de buurt. Een rosse grutto valt op tussen de andere vogels, een late trekvogel op weg naar het noorden van Scandinavië. Al met al een bijzondere plek die zeker de moeite van het bezoeken waard is.
Ralreiger
Ralreiger
In de middag lopen we vanuit het Scamandre-centrum (Syndicat Mixte Camargue Gardoise) om Étang Scamandre. De flinke wandeling leidt ons over vlonderpaden over en tussen meerdere wateren door. Een mooie ervaring; we treffen veel gele lis aan, groot koolwitje, rood guichelheil, bitterzoet, krooneend, beverrat, distelvlinder en een ralreiger komen goed in beeld.
Talrijke zwarte ibissen zoeken voedsel op de natte rijstvelden
Egyptische treksprinkhaan
Na koffie op een terras in het plaatsje St. Gilles met een zingende zwarte roodstaart op een dakrand en een Egyptische treksprinkhaan op de stam van een boom, gaat de tocht verder. We rijden door, langs natte rijstvelden waar we regelmatig stoppen en kijken. Drie slangenarenden in de lucht. Het geluid van regenwulpen klinkt in de verte. Een flinke groep bosruiters in een nat veld en overal foerageren zwarte ibissen. Deze vrij zonnige dag eindigt prachtig, terug naar het hotel.
Koffie drinken in St Gillis
Paarden, stieren en flamingo’s
Paarden, stieren en flamingo’s in de Camargue: Toeristische aanbevelingen op internet en in reisgidsen gaan over de ontdekking van de Camargue. Bezoek authentieke landschappen met rijstvelden, meren en moerassen. Bekijk de Camargue-paarden en -stieren en bewonder de vlucht van de flamingo’s, zijn de aanbevelingen. Flamingo’s hebben we talrijk gezien in het gehele gebied, maar de witte paarden en de zwarte stieren ontbraken gewoonlijk; die hebben we nauwelijks aangetroffen. Wat stieren stonden bij enkele boerderijen en kleine aantallen paarden in enkele kleine begrazingsprojecten en bij maneges. Nog te vroeg in het seizoen?
Trekkende wespendieven
Op woensdag verplaatsen we ons van het hotel in Albaron, in de Camargue, naar het hotel in Les Douzes in de Causses. Met verschillende stops rijden we door mooie berglandschappen. De route gaat via Montpellier. Tijdens de eerste stop trekt een groep van wel 30 wespendieven over ons heen, die groeit aan tot meer dan 80 stuks, hoog in de lucht. Tijdens deze korte wandeling passeren we ook muurzeepkruid, echte thym, kuifhyacint en fladderen distelvlinder en bontzandoogje boven het pad. Tijdens de meerdere stops kijken we onder meer uit over prachtige uitgeslepen rotspartijen. We zien dwergarend, monniksgier, vale gier, orpheusspotvogel, blauwe rotslijster en horen meerdere bergfluiters zingen. Lunch in Blandas, met eendenborst en een alternatief voor de vegetariërs.
Kuifhyacint
Bergbeek La Dorbie
Rijdend langs de beek La Dorbie stoppen we bij een brug nabij Les Douzes, het plaatsje waar we overnachten. We zien er: grote gele kwikstaart, witte kwikstaart en meerdere waterspreeuwen. Eén waterspreeuw, met voer in de bek, gaat zijn nest in. Kort daarop checken we in bij het hotel. Ik krijg een grote lichte kamer aangewezen op de eerste verdieping (na een klein trapje). Met mooi uitzicht op de aangrenzende berg.
Rijdend langs de beek La Dorbie stoppen we bij een brug nabij Les Douzes, het plaatsje waar we overnachten. We zien er: grote gele kwikstaart, witte kwikstaart en meerdere waterspreeuwen. Eén waterspreeuw, met voer in de bek, gaat zijn nest in. Kort daarop checken we in bij het hotel. Ik krijg een grote lichte kamer aangewezen op de eerste verdieping (na een klein trapje). Met mooi uitzicht op de aangrenzende berg.
Wit bosvogeltje
Wit bosvogeltje en aapjesorchis in de berm
Nog voor het eten (20.30 u.) een stuk langs de weg opgelopen, met links hoge rotsen en rechts in de diepte de beek La Dorbie. Op de toppen van de bomen kijkende komt een vuurgoudhaan mooi in beeld. Verder ook pimpelmees, zwartkop, winterkoning, merel en een zingende zwarte mees uit de sparren aan de overkant. Ook verschillende mooie planten ontdekt in de berm: wit bosvogeltje (Cephalantera longifolia), Montpellier Aphyllanthes (Aphyllanthes monspeliensis), paardenhoefklaver (Hippocrepis comosa L), aapjesorchis (Orchis simia). De aapjesorchis is onmiskenbaar, niet alleen door de bouw van de bloem, die sterk op een aapje lijkt, maar ook door het feit dat de bolvormige bloeiwijze van boven naar beneden bloeit, in tegenstelling tot andere soorten orchideeën.
Nog voor het eten (20.30 u.) een stuk langs de weg opgelopen, met links hoge rotsen en rechts in de diepte de beek La Dorbie. Op de toppen van de bomen kijkende komt een vuurgoudhaan mooi in beeld. Verder ook pimpelmees, zwartkop, winterkoning, merel en een zingende zwarte mees uit de sparren aan de overkant. Ook verschillende mooie planten ontdekt in de berm: wit bosvogeltje (Cephalantera longifolia), Montpellier Aphyllanthes (Aphyllanthes monspeliensis), paardenhoefklaver (Hippocrepis comosa L), aapjesorchis (Orchis simia). De aapjesorchis is onmiskenbaar, niet alleen door de bouw van de bloem, die sterk op een aapje lijkt, maar ook door het feit dat de bolvormige bloeiwijze van boven naar beneden bloeit, in tegenstelling tot andere soorten orchideeën.
Chaos de Nîmes-Le-Vieux, een bijzonder landschap
Bijzondere rotsen door erosie
Op de donderdag verplaatsen we ons naar ”Chaos de Nîmes-Le-Vieux” voor een stevige wandeling. Dit landschap is ontstaan als gevolg van een langdurend proces van erosie. Water en wind hebben gedurende duizenden jaren het rotsachtige landschap uitgesleten. Hierdoor zijn de vele, bijzonder gevormde rotsen ontstaan. Alles over Chaos de Nîmes-Le-Vieux - Zonnigzuidfrankrijk.nl Een rotsmus aan het begin van de wandeling met tegelijkertijd 5 zwarte ooievaars in de lucht. Verder lopende onder andere huismus, boomleeuwerik, grasmus, rode rotslijster, koekoek, vink, bergfluiter, veldleeuwerik, torenvalk, tapuit, argusvlinder en distelvlinder gezien.
Genieten van waterspreeuwen vanaf een terras
Daarna koffiedrinken in Meyrueis. Door dit plaatsje loopt het riviertje La Jonte, wat ook door onze verblijfsplaats Les Douzes stroomt. De beek loopt voor het café waar we koffiedrinken. Een deel van het terras bevindt zich op een brug over La Jonte. Van daaraf ontdekken we foeragerende witte en grote gele kwikstaarten en waterspreeuwen. Vooral de waterspreeuw goed kunnen vastleggen. Er staat er één met nog levende insecten in de bek, prachtig op foto en video. Er is ook een nest!
Op de donderdag verplaatsen we ons naar ”Chaos de Nîmes-Le-Vieux” voor een stevige wandeling. Dit landschap is ontstaan als gevolg van een langdurend proces van erosie. Water en wind hebben gedurende duizenden jaren het rotsachtige landschap uitgesleten. Hierdoor zijn de vele, bijzonder gevormde rotsen ontstaan. Alles over Chaos de Nîmes-Le-Vieux - Zonnigzuidfrankrijk.nl Een rotsmus aan het begin van de wandeling met tegelijkertijd 5 zwarte ooievaars in de lucht. Verder lopende onder andere huismus, boomleeuwerik, grasmus, rode rotslijster, koekoek, vink, bergfluiter, veldleeuwerik, torenvalk, tapuit, argusvlinder en distelvlinder gezien.
Genieten van waterspreeuwen vanaf een terras
Daarna koffiedrinken in Meyrueis. Door dit plaatsje loopt het riviertje La Jonte, wat ook door onze verblijfsplaats Les Douzes stroomt. De beek loopt voor het café waar we koffiedrinken. Een deel van het terras bevindt zich op een brug over La Jonte. Van daaraf ontdekken we foeragerende witte en grote gele kwikstaarten en waterspreeuwen. Vooral de waterspreeuw goed kunnen vastleggen. Er staat er één met nog levende insecten in de bek, prachtig op foto en video. Er is ook een nest!
Waterspreeuw met voedsel voor de jongen
Huis van de gieren
Even buiten Meyrueis 40 vale gieren en 2 monniksgieren in de lucht. De vorm van de monniksgier wordt omschreven als een ‘plank’. Als je de monniksgier naast de vale gier in de lucht ziet vliegen, is het duidelijk waarom men dat zegt. We brengen een bezoek aan het huis van de gieren. Het Maison des Vautours is gelegen in het hart van de Gorges de la Jonte in Lozère, in een gebouw van drie verdiepingen dat is ontworpen om de rots te omhelzen. Een museum waar je alles te weten komt over deze vogelgroep. Waar ze over de hele wereld worden waargenomen. Maar ook de geschiedenis van hun verdwijning en het succesverhaal van hun herintroductie. Er is een observatiedek uitgerust met telescopen om de gieren in hun natuurlijke omgeving te bewonderen, in totale vrijheid. Welkom bij het Vulture House - Vulture House
Het gierenverhaal nu duidelijk
Het museum is in een prachtig gebouw gevestigd. Er is veel zeer duidelijke informatie uitgestald, vooral ook op kinderen gericht. Vanaf het uitkijkplateau wordt een overvliegende alpenkraai gezien, met zijn grote kromme rode snavel en rode poten. Daar zien er ook minstens 40 vale gieren in de lucht en op de rotsen. Aan de andere zijde van de kloof bevindt zich een aasgier op de rotswand. Duidelijk kleiner met een lichter, opvallender verenkleed. Hoewel ik eerder gieren zag, had ik geen overzicht van deze groep vogels. Met alle waarnemingen in deze omgeving en de informatie van het museum is het gierenverhaal me duidelijk. Afmetingen en uiterlijk, gedrag en voedselkeuze van vale gier, monniksgier, aasgier en lammergier staan nu op een rijtje voor mij!
Even buiten Meyrueis 40 vale gieren en 2 monniksgieren in de lucht. De vorm van de monniksgier wordt omschreven als een ‘plank’. Als je de monniksgier naast de vale gier in de lucht ziet vliegen, is het duidelijk waarom men dat zegt. We brengen een bezoek aan het huis van de gieren. Het Maison des Vautours is gelegen in het hart van de Gorges de la Jonte in Lozère, in een gebouw van drie verdiepingen dat is ontworpen om de rots te omhelzen. Een museum waar je alles te weten komt over deze vogelgroep. Waar ze over de hele wereld worden waargenomen. Maar ook de geschiedenis van hun verdwijning en het succesverhaal van hun herintroductie. Er is een observatiedek uitgerust met telescopen om de gieren in hun natuurlijke omgeving te bewonderen, in totale vrijheid. Welkom bij het Vulture House - Vulture House
Het gierenverhaal nu duidelijk
Het museum is in een prachtig gebouw gevestigd. Er is veel zeer duidelijke informatie uitgestald, vooral ook op kinderen gericht. Vanaf het uitkijkplateau wordt een overvliegende alpenkraai gezien, met zijn grote kromme rode snavel en rode poten. Daar zien er ook minstens 40 vale gieren in de lucht en op de rotsen. Aan de andere zijde van de kloof bevindt zich een aasgier op de rotswand. Duidelijk kleiner met een lichter, opvallender verenkleed. Hoewel ik eerder gieren zag, had ik geen overzicht van deze groep vogels. Met alle waarnemingen in deze omgeving en de informatie van het museum is het gierenverhaal me duidelijk. Afmetingen en uiterlijk, gedrag en voedselkeuze van vale gier, monniksgier, aasgier en lammergier staan nu op een rijtje voor mij!
Het leefgebied van gieren vanuit het huis der gieren
Vale gier met jongen nabij het hotel
Terug bij het hotel loop ik voor het diner nog een stukje naar links over de smalle bergweg. Zwartkop, roodborst en een vale gier in een holte in een rots. Later zien andere van de groep dat er ook jonge vale gieren zitten in dat gat in de rots. Op amper 200 meter van het hotel.
Terug bij het hotel loop ik voor het diner nog een stukje naar links over de smalle bergweg. Zwartkop, roodborst en een vale gier in een holte in een rots. Later zien andere van de groep dat er ook jonge vale gieren zitten in dat gat in de rots. Op amper 200 meter van het hotel.
Vale gier bij nestholte
Laatste dag
De vrijdag, de laatste hele dag in de bergen, maken we een tocht met het busje rondom Les Douzes over bergketens en soms via vlaktes (84 km). Met korte uitstapjes als het droog is. Het weer is deze week niet wat je aan de Middellandse Zee zou verwachten in deze tijd van het jaar. De temperatuur stijgt niet boven de 20°C. Maar het is toch goed vogelweer met niet te veel wind, soms wat regen (vooral deze laatste dag), met ook lange zonnige periodes.
De vrijdag, de laatste hele dag in de bergen, maken we een tocht met het busje rondom Les Douzes over bergketens en soms via vlaktes (84 km). Met korte uitstapjes als het droog is. Het weer is deze week niet wat je aan de Middellandse Zee zou verwachten in deze tijd van het jaar. De temperatuur stijgt niet boven de 20°C. Maar het is toch goed vogelweer met niet te veel wind, soms wat regen (vooral deze laatste dag), met ook lange zonnige periodes.
Schubvaren
We vertrekken met vlagen mist tussen de bergen. Na een uur maken we een korte wandeling in een bosrand. Een mooi varentje op het talud in het bos blijkt een schubvaren (Asplenium ceterach L.) te zijn, een zeer zeldzame soort in Nederland. Tijdens verschillende stops in open gebieden en aan bosranden zien en horen we onder andere veldleeuwerik, grauwe klauwier, zwarte mees, bergfluiter, vuurgoudhaan, boomkruiper, grote lijster, kuifmees, zwarte specht, sperwer, boompieper, tapuit, roodborsttapuit, grauwe kiekendief en duinpieper.
We vertrekken met vlagen mist tussen de bergen. Na een uur maken we een korte wandeling in een bosrand. Een mooi varentje op het talud in het bos blijkt een schubvaren (Asplenium ceterach L.) te zijn, een zeer zeldzame soort in Nederland. Tijdens verschillende stops in open gebieden en aan bosranden zien en horen we onder andere veldleeuwerik, grauwe klauwier, zwarte mees, bergfluiter, vuurgoudhaan, boomkruiper, grote lijster, kuifmees, zwarte specht, sperwer, boompieper, tapuit, roodborsttapuit, grauwe kiekendief en duinpieper.
Gieren kijkspel
Tijdens de laatste stop, aan de rand van een groot bosgebied, zien we gieren in de lucht. De omgeving bestaat uit een dicht bos met daarvoor een open, licht begroeide vlakte, met daarvoor weer een stuk bos met wat hogere bomen. Het open deel valt daarmee buiten ons gezichtsveld. In het open deel dalen gieren neer. We zien vale gier, monniksgier, zwarte wouw, rode wouw, raaf en zwarte kraai. Het is een spectaculair gebeuren. In totaal zien we meer dan 100 gieren die buiten het zicht neerstrijken, waarvan een deel later zichtbaar in de bomen gaat zitten. Stijgend en cirkelend in de lucht maken ze weer een einde aan het schouwspel. Waarschijnlijk lag er een voor ons niet zichtbare prooi.
Tijdens de laatste stop, aan de rand van een groot bosgebied, zien we gieren in de lucht. De omgeving bestaat uit een dicht bos met daarvoor een open, licht begroeide vlakte, met daarvoor weer een stuk bos met wat hogere bomen. Het open deel valt daarmee buiten ons gezichtsveld. In het open deel dalen gieren neer. We zien vale gier, monniksgier, zwarte wouw, rode wouw, raaf en zwarte kraai. Het is een spectaculair gebeuren. In totaal zien we meer dan 100 gieren die buiten het zicht neerstrijken, waarvan een deel later zichtbaar in de bomen gaat zitten. Stijgend en cirkelend in de lucht maken ze weer een einde aan het schouwspel. Waarschijnlijk lag er een voor ons niet zichtbare prooi.
Culinaire hoogtepunten
Om 18.00 uur komen we terug bij het hotel aan. Het hotel is gevestigd in verschillende gebouwen, aan beide zijden van de bergweg, rondom het hoofdgebouw. Om 20.30 uur gaan we weer aan tafel voor het diner in het centraal gelegen restaurant van het hotel. Het tijdstip is voor Nederlanders laat om te eten, maar in Frankrijk is het een normaal moment. Het hotel is blijkbaar goed bezet; het restaurant zit helemaal vol. Maar ook niet-hotelgasten komen er eten. Het eten is alle dagen ongekend goed; de eetcultuur is in Frankrijk toch heel anders dan in Nederland. Uit een 5-gangenmenu kunnen we dagelijks kiezen uit 5 verschillende gerechten per menuonderdeel. Ook voor niet-vlees- of viseters is er voldoende aanbod. Het smaakt allemaal voortreffelijk, ware culinaire hoogtepunten, met steeds een lekkere wijn erbij. Ieder avond is er ook een vorm van entertainment, een blijkbaar gevatte anekdote opgedragen door de manager van het hotel van gemiddeld wel 10 minuten lang. Er wordt gelachen en geapplaudisseerd. Komisch, maar voor de meeste in het gezelschap, op soms enkele woorden na, niet te volgen, helaas.
Parasoldennen en platanen op de terugweg
Zaterdag is de dag van de terugreis. Na een vroeg ontbijt rijden we al ruim voor 8 uur, via een mooie route, dwars door de Cévennes terug naar Avignon. In de bergen rijden we lange tijd door vaak dichte mist en regen; het wordt niet warmer dan 12°C. In de vlakke delen passeren we vele wijngaarden waarvan de wijnstokken vrij laag zijn. In straten en vaak ook op rotondes zien we vele parasoldennen. Langs vele lanen staan platanen, vaak grillig van vorm. Ik heb ze niet overal goed kunnen bekijken, maar het lijken meest gewone platanen te zijn.
Een geweldige ervaring
Aan het begin van de middag vervoert de TGV, met wat lichte vertraging, ons weer richting Nederland. Vroeg in de avond komen we terug in Rotterdam aan. Hoewel een aantal deelnemers nog gezamenlijk richting de verschillende woonplaatsen reist, eindigt deze geweldige reis hier uiteindelijk. Bij elkaar een geweldige ervaring met veel mooie vogelwaarnemingen, waaronder enkele nieuwe soorten voor mij. Ik heb in totaal 144 verschillende soorten vogels goed kunnen zien en/of horen. Die ik later waarschijnlijk opnieuw op naam kan brengen. De geweldige gids Jan heeft er zeker enkele tientallen meer genoteerd. Hij ziet en hoort alles; een voor de bus voorbij vliegende kleine vogel krijgt direct het etiket orpheusspotvogel opgeplakt! Het was een prima reis met een leuk gezelschap.
Reacties naar adkolen@kpnmail.nl
De kuifkoekoek, een nieuwe soort!