De zavelzwam, een altijd opvallende verschijning!
Ad Kolen
Na het vinden van een 3e pracht exemplaar binnen een week tijd is er geen twijfel meer. De zwavelzwam (Laetiporus sulphureus) is een echter zomerpaddenstoel. Na hevige regenval, een regelmatig verschijnsel deze zomer, groeien de vruchtlichamen snel. Van mei tot in september zijn ze regelmatig te zien.
Na het vinden van een 3e pracht exemplaar binnen een week tijd is er geen twijfel meer. De zwavelzwam (Laetiporus sulphureus) is een echter zomerpaddenstoel. Na hevige regenval, een regelmatig verschijnsel deze zomer, groeien de vruchtlichamen snel. Van mei tot in september zijn ze regelmatig te zien.
De zwavelzwam komt voor
door heel het land maar meer op de zandgronden dan op klei- een veengronden. Een
open landschap is favoriet; parken, lanen, boomgaarden maar ook in oude bossen.
De zwavelzwam is een
opvallende verschijning, al van verre is de gele tot oranje, soms naar roze
neigende kleur goed te zien. Ze groeien meestal op loofhout wat nog leeft.
Soms, zelden echter, worden ze wel eens op naaldhout aangetroffen.
De oorspronkelijke prachtige
kleuren verbleken door ouderdom en uitdroging. Te zien bij dit exemplaar, in
augustus in een open gebied in de Dongevallei in de Reeshof in Tilburg
gevonden.
Ze worden 10 tot 40 cm.
breed, als platte hoeden zonder steel zijn ze zijdelings aangehecht. Het
vruchtlichaam is dik, sappig en vlezig en aan de randen bochtig. Vaak vormen ze
boven elkaar zittende kolonies, de vruchtlichamen zijn dan met elkaar
vergroeit. De soort is eenjarig maar verschijnt wel jaren achtereen op dezelfde
stam.
Jonge zwavelzwammen zijn
eetbaar, gepaneerd en als schnitzel gebakken zou het een lekkernij zijn, nooit
geprobeerd overigens! Wel zie ken ik heel mooie gekeurde exemplaren die er
smakelijk uit zien. Met wit aan de bovenkant lijken het soms wafels met
poedersuiker. Die soms een beetje gesmolten is; als de druppels kleurloze
vloeistof (guttatie) erop liggen.
