Uit: Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz 1885, Prof. Dr. Otto Wilhelm Thomé.
Gagel; Marieke’s redding
Ad Kolen
Dit verhaal speelt zich af in het Brabantse land van
begin 1900. In deze ver van welvarende tijd leeft Marieke. Getrouwd is ze
nooit. Zo lang als men zich kan herinneren woont ze alleen. Zeventig jaar oud
is ze minstens zegt men in het dorp. Midden op een groot heideveld, wel een uur
lopen van het dorp, woont Marieke. Nou ja, woont. Het is maar een schamel hutje
waarin ze leeft. Maar Marieke moppert niet, ze is gauw tevreden. In haar eentje
scharrelt ze haar kostje bijeen. Verre van luxe is haar leven maar honger lijdt
ze niet. Ze is tamelijk tevreden met haar lot.
Een ding zit haar echter behoorlijk dwars. De laatste
maanden heeft ze last van vlooien. Van alles heeft ze al geprobeerd. Niets kan
haar van die vervelende beesten afhelpen. De jeuk is afschuwelijk. Haar laatste
hoop is gevestigd op de marskramer. ”Rooie Louis” zoals hij wordt genoemd, komt
vier keer per jaar langs. Binnenkort is het weer zo ver. Buiten allerlei onmisbare
levensbehoeften
Vanaf zijn rammelende kar kan hij urenlang vertellen over
allerlei zaken die hij onderweg heeft vernomen. Louis weer overal raad op,
haast heeft hij nooit. Zo lost de roodharige koopman zonder aarzelen ook Marieke’s
probleem op. ”Luister Marieke” zegt Louis ”Je stopt twee flinke bossen gagel
onder je bedstede en binnen zes weken ben je van die kriebelaars af”. Gagel is
een kleine struik die overal op de heide rond de vele vennen groeit. De
blaadjes en ook de knoppen verspreiden een sterk aromatische geur.
Na een stevige maaltijd, die Marieke voor hem heeft
bereid, vervolgt de koopman zijn weg. ”Je zult zo van je vlooien af zijn als je
mijn raad opvolgt” Zegt hij bij het afscheid. ”O ja, je mag tevens die tijd je
voeten niet wassen”. Marieke volgt nauwgezet de raadgevingen van Louis op. En
ja hoor, minder dan zes weken later is ze van haar plaag bevrijd. Geen vlooi
meer te bekennen, de jeuk is weg!
Al spoedig hoort men van Marieke’s succesvolle kuur. Ieder die het verneemt wil het wel onthouden. Van vlooien heeft men vaak last in die tijd. Maar over de oorzaak van het succes is men het nog steeds niet eens; heeft de gagel of hebben Marieke’s ongewassen voeten de vlooien verdreven!
|
In de nieuwsbrief
’vogelsenzo’ staan de artikelen uitgebreider.
Abonneer je door een
e-mail te sturen aan: adkolen@kpnmail.nl
|
