Ad Kolen.
Een reeks artikelen over de vogeltellingen en broedvogelinventarisaties in het Noorderbos bij Tilburg. Van 2003 tot en met 2017 werden alle vogels geteld, twee keer per maand, vanaf een vaste route. Tijdens het broedseizoen volgens de richtlijnen van het Sovon Broedvogel Monitoring Project (BMP.) |
Waterral - Rallus aquaticus
De waterral is ingedeeld in de orde van de kraanvogelachtigen (Gruiformes) en komt uit de familie van de rallen (Rallidae). De familie van de rallen wordt omschreven als kleine tot middelgrote grondvogels met lange poten en korte afgeronde vleugels. Het waterhoen en de meerkoet behoren ook tot deze familie.
De waterral kan zich met zijn smalle lichaam en hoge poten met lange tenen gemakkelijk tussen rietstengels en waterplanten voortbewegen, zonder gehoord te worden. Hij is iets kleiner dan het waterhoen en de veren aan de bovenzijde zijn bruin met zwarte tekeningen. Aan de onderkant is de waterral blauwgrijs aan de halszijde en zwart met witte lijnen aan de achterzijde. De vrij lange spitse snavel is donker en de poten, die afhangen in de vlucht, zijn licht.
In de winter is de waterral meer over het land verspreid aanwezig dan in het broedseizoen. De waterral is van oudsher een broedvogel in Nederland. Uit het begin van de vorige eeuw zijn echter alleen broedgevallen bekend in Groningen, Friesland, Zuid-Holland en Noord-Brabant. In de periode 1973-1979 wordt het aantal broedparen geschat op 2.400-3.600, in 2013-2015 op 2.800-4.700: een geringe toename. De schatting van de winterpopulatie is 3.000-6.000 exemplaren (bron: sovon.nl).
Één roepende waterral is op 7 november 2008 in het Noorderbos aangetroffen. De waterral wordt meestal opgemerkt door zijn onmiskenbare geluid: gillend als een varken, en wat varianten daarop. Tijdens de tientallen jaren dat ik actief ben als ’vogelaar’ heb ik de soort niet meer dan vijfmaal echt gezien. Tot nu toe nooit in het Noorderbos.
Reacties naar adkolen@kpnmail.nl
